Spotkanie autorskie: Szymon Drobniak: ,,Gęsi odpoczywają na Gotlandii”
Prowadzenie: Anna Ratajczak-Krajka
Są miejsca, których opis wymaga wstępu z długą bibliografią. Są też takie, które nie znoszą encyklopedycznej drobiazgowości. O tych drugich opowiadają plątanina przeszłości i dawnych tradycji, codzienne sprawy, przyroda, słońce, wiatr. Jednym z takich miejsc jest Gotlandia – zgrabny romb lądu tkwiący pomiędzy Półwyspem Skandynawskim a łotewską Kurlandią.To tu rozciągają się stare dębowe lasy, gdzie ponoć do dzisiaj grasują trolle, a płochliwy Bysen plącze ścieżki spacerowiczom. I to tutaj sekretne drogi zaprowadziły Szymona Drobniaka. Gotlandia stała się dla niego najpierw celem naukowych podróży, a potem drugim domem. Miejscem wrzuconym poza czas, gdzie upływ miesięcy mierzy się zmieniającymi się kolorami leśnego runa, gniazdowaniem białorzytek, lotami jerzyków, nurkowaniem perkozów i śpiewem muchołówek.
Gęsi odpoczywają na Gotlandii to osobisty reporterski esej – miłosny list autora do wietrznych i słonych morskich łąk, do ciszy i osad, które są domem przede wszystkim ptaków i owiec, a dopiero potem ludzi.
To książka bardzo osobista – bo Gotlandia to dla mnie jedno z tych miejsc, gdzie nie umiem już oddzielić suchego, reporterskiego opisu od zostawionych w każdym zakamarku emocji i wspomnień. Do wielu miejsc się podróżuje. Odwiedza się je. Zwiedza, eksploruje, poznaje. W przypadku Gotlandii – choć nie jest ona moim stałym domem – jedyne, co mogę obecnie robić, to na nią wracać. I tym jest moja książka: opowieścią o nieustannym wracaniu w słoneczne, wietrzne, ptasie serce Bałtyku – przedstawia Autor.
Szymon Drobniak (ur. 1984) – biolog ewolucyjny, ornitolog, projektant graficzny, poeta, tłumacz anglojęzycznej literatury popularnonaukowej. Prowadził badania na uniwersytetach w Zurychu i Uppsali. Obecnie zatrudniony na Uniwersytecie Jagiellońskim, współpracuje też z Uniwersytetem Nowej Południowej Walii w Sydney. Zajmuje się ewolucją ptaków, plastycznością organizmów w odpowiedzi na zmiany klimatu oraz biologicznym znaczeniem koloru i widzenia barwnego. Autor książek dla dorosłych i dzieci, w tym reportaży Czarne lato. Australia płonie oraz Gęsi odpoczywają na Gotlandii. Regularnie współpracuje z „Tygodnikiem Powszechnym”, „Przekrojem”, jego teksty publikowały też „Gazeta Wyborcza”, „Polityka” czy „Kukbuk”. Zaangażowany popularyzator nauki i jej związków ze sztuką.
