Marcetic i Moskwa Niepełno/sprawność – pełna/dostępność

Maciej Moskwa i Markus Marcetic „Niepełno/sprawność – pełna/dostępność”

Partner: Ambasada Królestwa Szwecji w Polsce

Wystawa fotograficzna zorganizowana przez Ambasadę Szwedzką, Instytut Szwedzki i ze strony polskiej przez: Instytut Spraw Publicznych, Fundację TUS i Centrum Komunikacji Społecznej przy Urzędzie m.st. Warszawy. Na sześciu drucianych kolumnach były wywieszone zdjęcia osób z niepełnosprawnościami ze Szwecji (fotografie Markusa Marcetica) i z Polski (fotografie Macieja Moskwy). Zdjęcia opatrzone były wypowiedziami prezentowanych osób. Z Polakami rozmawiała i ich wypowiedzi spisała Magdalena Kicińska. Wszyscy bohaterowie wystawy są aktywni społecznie i żyją normalnie, mimo że w swojej codzienności zmagają się z pewnymi utrudnieniami…
Tę wystawę można podsumować jednym słowem – godność. Godne życie, niezależnie od niepełnosprawności, jest prawem każdego człowieka zgodnie z konwencją Organizacji Narodów Zjednoczonych o prawach osób niepełnosprawnych. Walka o równość na pewno nie została jeszcze wygrana. Ważnym krokiem jest danie wszystkim możliwości zostania zobaczonymi i usłyszanymi. 14 sfotografowanych osób oraz ich historie to nie koniec opowieści – to zaledwie migawki ukazujące konkretny moment w Szwecji.

Od 1968 roku szwedzkie szkoły mają prawny obowiązek zapewnienia niepełnosprawnym uczniom możliwości osiągnięcia takich samych celów edukacyjnych, jak wszyscy inni. W 1989 roku szwedzkie obywatelstwo zostało przyznane wszystkim osobom w Szwecji w wieku powyżej 18 lat. Wcześniej wiele osób z niepełnosprawnością intelektualną było klasyfikowanych jako nieletni i tym samym byli wykluczeni z głosowania w wyborach. W 1994 roku wprowadzono ustawę o wsparciu i świadczeniach na rzecz osób z niepełnosprawnością. Ten zestaw praw został zaprojektowany tak, by dać osobie niepełnosprawnej możliwość samodzielnego życia i uczestniczenia w życiu społecznym. Dzięki niemu osoby z niepełnosprawnością intelektualną mogły zacząć żyć samodzielnie, a osoby niepełnosprawne fizycznie dostały możliwość podróżowania z osobistym asystentem, zarówno do pracy, jak i dla przyjemności.

Od 2009 roku Szwecja posiada agencję rządową – Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich – która zajmuje się wszelkimi formami dyskryminacji strukturalnej w społeczeństwie. Jej celem jest wzmocnienie ochrony prawnej osób dyskryminowanych ze względu na płeć, tożsamość lub ekspresję transgenderową, pochodzenie etniczne, religię lub inne przekonania, niepełnosprawność, orientację seksualną lub wiek. Mimo to nie trzeba dodawać, że ludzie wciąż będą musieli sami walczyć o równe prawa.

W 2014 roku rozszerzono szwedzkie przepisy dotyczące dyskryminacji o te, obejmujące fizyczną niedostępność. Zmiana ta nastąpiła po tym, jak obrońcy praw osób niepełnosprawnych protestowali przed budynkiem rządu Szwecji raz w tygodniu przez trzy lata. Wciąż jednak jest wiele do zmiany na lepsze, w otoczeniu, w prawie i w podejściu innych – by niepełnosprawni mogli naprawdę czuć się godnie.

Producentem wystawy jest Instytut Szwedzki(SI). To państwowa agencja mająca na celu umacnianie współpracy i trwałych stosunków pomiędzy Szwecją i innymi państwami.